evet sıra bende
sırra kadem basan yıllara inat
kumbaramda artık yıllar
ve yüreğimde biriken şiirler


masumiyetin sokaklara düşmüş
sahipsiz kalan yüreğin incinmiş
gri tonların sisli yalnızlığı hiçliğin ölümü gibi
ve hep bir adım önde yürür efkarım
öyleki buruk vedaların ağırlığında ezilen yüreğimden şiir uçtu


haydi kaldır yere düşen yüreğimi
yer yeksan olan senelere inat dikil ayrılığın karşısına
evet sıra bende
sırra kadem basan yıllara inat ben buradayım


haydi hüzün eskilerini onaralım
yüreğin ilmak ilmak örsün kaçan fırsatları
sessiz sedasız dökülsün eskiye dair şarkılar
fal tutalım istersen ve yüreğinin gittiği yere kadar gidelim
ardından şarkılara asalım tütün kokan tüm şiirleri


az önce seni bana anımsatan birkaç cümle okudum
yarım kalan bir romandan
tütün sarısı saçlarından yayılan nikotin kokusu karşıladı beni
evet sıra bende
sırra kadem basan yıllara inat ben buradayım


mahmudiye düzkaya