Bir saat hesabını yapmak zor gelir
Birde sevda muhasebesini
En çok kimi özlersin? Anne’ni mi
Yoksa...
Herkesten önce uğurladığın baba’nı mı

Kimin yası diğerini bastırır
Yanarken güneşin kaldırımlarında
Çok zaman basılırsın yağmurun arsızına
Gidenlerin yangını sönsün diyerek
Açarsın yaşlanan bağrını

Ve sonra…
Zamansız, kimsesiz
Ömrünün bir köşe başında
Çakılmış gibi öylece
Kalakalırsın...
Ellerin ayakların küt olur
Zor gelir havalandırma zamanın
Sabah akşam, evden işe voltalarda
Şaşırtır aklını kırmızı bir balon
Uçasın gelir iskelenin yanında
Martılar gel diye çığlığı basar
Denizanaları hevesle ama habersiz
Teskere’ne gün sayar
Ve boğulan hıçkırıklarında
Yoluna serilip, beklerler
Sarılıp ağlamanı

Anlam uydurursun durmadan
Durdurulamaz bir hata payıyla
Ziyan olur hayatın atlas kumaşı
Kırık bohçasına saklarsın
Kanayan yanlarını...

Eskilerini devşir geçmişten
Şimal’le yola çıktığın gecede
Kurut asma dalında göğeren
Şıralı acılarını
Ve kır yeniden durma
Şans yıldızının çırpı bacaklarını...

A.S.R.A.N.