Sultan bir türküdür öyküsü uzun
Yüzüne elleri dokunmuş güzün
Güzel gözlerine oturmuş hüzün
Kanayan yerime dokunur sultan

Sanırsın bozkırda sabah ayazı
Titreyen bedenim unutur yazı
Boynunun altı zambak beyazı
Göstermez gayrısın sakınır sultan

Büyümüş serpilmiş durulmuş gönlü
Güzellik mührünü vurulmuş gönlü
Aşkın sahnesine kurulmuş gönlü
Aşikar etmeye çekinir sultan

Bakar nemli nemli kanım kururken
Canıma girmiştır durup dururken
Gözler mavzer mavzer beni vururken
En masum halini takınır sultan

Onu mektep değil hayat okutmuş
Rızkının içine terin akıtmış
Eliyle yaşamı sımsıkı tutmuş
Tavrıyla halinden yakınır sultan

İçinde ağrıyan yeri mi vardır
Aşılmaz engeli zoru mu vardır
Yoksa beklediği biri mi vardır
Telaşlı gözlerle bakınır sultan

Sultan bozkırda bir özge kızdır
İçi dışı aynı kabuksuz özdür
İlahi bir seste bestedir sözdür
Doğrudan ruhuma okunur sultan


12.08.2015
ZİYA ACAR