bende güzeldin yar
bende parlaktı yıldızın
ay’ın bende tümdü yansıması
arkam önüm, sağım solum demeden
sendin sevda telimi titreten
sevgiyi söbeleyen


mahşeri yoktu sanki aşkın
solmazdı senle açan çiçekler
dünyanın bir ucundan öteki ucuna duyulurdu kokusu
mecnun’un çağrısını
işitirdi Leyla
duyardı ruh

yar
dizginsizdi şiirler
sözcükler hasretle çağıldayıp akan ırmak
çıktığı yer, gittiği yön belli
geremezdi önünü
dağdan yuvarlanan taşlar, odunlar
öyle bir şırıltıyla akardı ki dizeler
gülümserdi uykuda ayı bile
tamamlanırdı rüya
ahsız


öyle dört nala koşardı sözcükler
adı aşk olunca hayatın
her ocakta tüterdi dumanı
bir mum yakılınca sevdaya
açılırdı ömrün penceresi
yürekteki yanan ışığa
sen otururdun kapımda
bendim her soluklanmada
kapıyı severek açan

şimdi bir merhaba
bir gülüş, bakış
ve harfler
sana da
bana da
yeter
a
r