Vuslata 24 saat kala kuruldum
tık tak tık tak diye atıyor kalbim
bir sevda misali kollarında
yaşayıp gideceğim
alın yazımı öperek

Ferleri yakarak
Hanlara bakarak

hayalin Cennetin de yaşıyorum

Bir dört Ağustos günüydü ki
ayın ön dördü gibi aydın ve pırıl pırıl
hatırkadıkça titriyor namelerim
önünde secde ederek

rüyalarıma niniler söylüyor yeni cilveli umutlar


aşkımızın doğum günü
üç gül yedi yaprak bıraktı seneler
her gün dalında ötüp yorulmayan bülbülüm
kara sevdamın kucağında şarkılar
şiirler söyledim seveceğim ,okşayacağım
yılmadan, yorulmadan bu sevdamı
sevdamızı yüceltmek için.

Sen ey nazlı yarim ,sen ey sevdiğim
saharada yarışları kazandıran
birincilik madalyaları aldım
sayende,
gözüne inen perdeleri
başarımla açacağım
her daim benden onur duyman için

Sen iste bu dünyayı söküp yerinden alıp eline vermez miyim ?

Hatırla şimdi

Sen demiyormuydun ki eşin benzerin yok dünyada Ayşe !

Hani uçup gelmiştin giderken uzun yollarda kuru bir fidan görmüştük ve sen
demiştin seninle olayım hiç bir şeyimiz olmasın
bu ağacın gölgesi yeter bize!

Ve bir tepeye çıkıp dilek tutmuştuk gözleri yumarak
senin dileğin ben idim, benim ise sen

Elalı ,grili ,mavili ,yeşilli gözlerinden yakamoz yaptım koynuma
siyah beyaz dünyama renklendiriyorum çıkartıp çıkartıp

tebessümlerinden mutluluk yarattım dört köşeme
nere baksam senin resmini çizdim gözlerime
her yerde sen varsın!

Ve şunu ekledin kimsenin seni üzmesine izin verme!
sen mutluluğun adısın
üzdürmüyorum kimseye kendimi
birtanem

ve zaman geçti sevdiğim
ve ben hiç değişmedim sadece mevsimler geçti
kışlar beyaza boyadı
yazlar sonbaharını bıraktı tenime

ben hala bıraktığın o yerdeyim
ağacın gölgesinde seni bekliyorum

ömrüme gelip gidenleri film şeridi gibi izliyorum
ne yapsam etsem bütün yolların bitişi sensin


bunca zaman geçti ey mahim ,güneşim ,nefesim
ne aşkımızdan şüphe ettim ne gelecekten
boşver dünyada kavuşanlar kavuşsun biz kavuşacağız
mahşerde hiç ayrılmamak üzere

Zaten hiç ayrılmadık ki

Ey gözlerimin nuru yolunda ömrümü kurban ettiğim
"sevenler sevdikleri ile berabermiş" (1) bu ne güzel bir müjde

saat on iki vurduğunda bu gece beni unutma!
Hasretinle yandım yandım koz oldum savruldum
çöllerde


Ve bir gün olacak

aç kapıyı ben geldim diyeceğim olumsuzlukları çizerek

sende hiç soru sormadan açacaksın kollarını

hoş geldin aşkım Ayşem diyeceksin

şimdi ey sevdiğim aç kapını aç ben geldim,

ben geldim birtanem!

AYSE KAVAK

"Siir sahibini bulur"



’1) Enes bin Malik (ra) der ki: Bir adam geldi ve Resul-i Ekrem Efendimiz’e (asm):

“Yâ Resûlallah! Kıyamet ne zaman kopacak?” dedi. Resul-i Ekrem (asm):

“Sen kıyamet için ne hazırladın ki?” buyurdu. Adam:

“Allah’ın ve Resulünün (asm) sevgisini hazırlayabildim yâ Resûlallah!” Diye cevap verdi.

Bunun üzerine Resul-i Ekrem (asm):

“Muhakkak sen sevdiğinle berabersin!” buyurdu.




Enes (ra) der ki: “Biz İslâm’a girdikten sonra Hazret-i Peygamber’in (asm), “Sen sevdiğinle berabersin!” sözünden dolayı duyduğumuz sevincin üstünde daha şiddetli bir sevinç duymadık. Ben, Allah’ı, Resûlünü, Ebû Bekir’i ve Ömer’i severim. Ben onların hayır işlerine benzer hayır ve ibadet işlememiş olsam bile, onlara olan bu sevgim sebebiyle âhirette onlarla beraber olacağımı Allah’ın kerem ve inayetinden umarım.

Müslim, Birr, 50


* Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:

"Müminler birbirlerini sevmekte merhamet etmekte şefkat göstermekte tek vücut gibidirler. O vücudun bir organı rahatsız olursa diğer organlar da acı çekip uykusuz kalır."

"Kişi müslüman kardeşini severse onu sevdiğini kendisine bildirsin."

Mikdam radıyallahu anh. Ebû Dâvud.



"Siir sahibini bulsun"