4
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
798
Okunma
seni sevdikten sonra kendime rastlayamadım
göğüs kafesimin çatlaklarından karanlık sızıyor içeri
anlıyorsun değil mi
Bir samuray gibi dövüşüyorum yokluğunla
oysa çatlayan göğüs kafesimden girmeliydin yüreğime
ruhum çarşaf gibi sarmalıydı bedenini
sensizlik günden güne büyüyor, başka da hiç bir şey değişmiyor
her şey çok açık, kendime bir daha rastlamayacağımı biliyorum
aynadan baksam yüzüme seni görüyorum
ama yüreğim geberiyor sensizlikten
söyler misin
birbirimizden bir aşk yaratmak çok mu zordu...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz