Benim ülkemde olup bitenler
Pek ses getirmez
Asfalt yola döşenen trafiği
Dört tekerlek üzerine kurulan yaşamlarla
Birkaç kuruşluk ölüm zammına tâbi tutulan hayaller düzenler
Ama kimse bunu bilmez
Sokak ışıkları yoktur bazı sokakların
Çıkmaza gider tek yolu
Ay’ın yaralı olduğunu bilen çam ağaçları
Sabaha karşın döktükleri kozalaklarla bildirir güne , güneşe
Çam diplerine dökülen kozalakları toprağı avuçlayarak eline alamıyor ise
Ay’ın yarım kaldığını bilemez hiç kimse
Oyuncaklar yapıp satanlar
Oyunlar yapıp birilerini satanlara nazaran pek sevilmiyor benim ülkemde
Kafamızın şeklini alan gece
O kadar yıldızla bir aradayken , konuşmuyor
Galaksimiz çok sessiz
Teknolojiyle tanışan insanlar
Dünyayla savaş halinde ama farkında değil
Pek ses getirmeyecek biliyorum ama
Nükleer düşünceler özgür kalmalı beynimizde
Takvimlerde kanlı bıçaklı geçen her bir gün
Bir sonraki gün bizi yaralı olarak bırakmayabilir
Kulağımıza küpe olsun istiyorum
Defalarca yanıldık biz
Bir ders çıkarılır artık bu yaşamak suçundan
Sessiz kalmayın
Ses getirin
Siz kalmayın .
Kadri Demir