0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
761
Okunma
Zincirlein katlanamadığı yalnızlık
Karanlığın dahi ürktüğü o ateş
İçini kendinden geçiren o duygu
Tiskintinin boyutlarının değiştiği o an
Yalnızlığın kucak aştığını anla
Ne bir zevced-i havdat olmuş senin mevsimsizliğine
Ne de bir hicaz tınısı inceden ensene
Sesini sensizliğinin bedensizliğine vurmuş son perde
Gör bak zatına ne büyük bir mahşeri-keder pervane
Yalnızlık herkese kucak açmaz bilesin değerini
O makam ki ulaşması kederli
Ne acılar bekler seni ne sonsuz koridorlar
Hepsi çıkmaza gider senin pervaca rengini
