" İnsan,
Tanrı olmasaydı,
Onu icat ederdi,"
Demiş bir günahkar !


Şaşırtıcı olan,
Tanrı’nın var olması değil.


İnsan denen,
İnançsız bir yaratığın,
Tanrı ihtiyacına dair,
Düşüncesi olması !



İnsan mı Tanrı’yı yarattı ?
Tanrı mı,insanı ?
Düşünmesi,gerekmez mi,sorması ?


İnsan bu,
Nelere inanır ?
Nelere umut bağlar ?
Neler düşünür ?


Çok zor çözmesi,
Ve anlaması.


Oysa Tanrı,
Kainatı insan için,
Büyük bir,"ahenk" içinde yarattı.


Bunu anlayabilmesi için,
İnsan zekasına,
"Üç boyutlu",kavrayabilme gücü kattı.


Oysa insan,
Hayatın kuruluşunu,
Yaşamın anlamını,
Yaratılışının,
Var oluşunun gayesini anlamadı.



Tanrı’yı ve onun varlığını temsil eden,
Kendisini,sonunda ona götürecek,
Yol ve yordam olan,
Bu,"sonsuz ahenge,"
Katılması gerektiğini kavramadı.



Tanrı’yı değil,
Tanrı’nın yarattığı,
Ve insanın,Cehennem hale soktuğu !
Dünyanın,korkunç dramını,
Kabul etmek,mümkün değil.



Dökülen kanların,
Alınan,günahsız canların,
İşlenen suçların,
Tanrı katında,affedileceğini umarak,
O,"sonsuz ahenge" ulaşabileceği düşüncesi,
Ve kalplerinin temize çıkacağını beklemesi,
Çok garip ve büyük bir çelişki !




İnsan,
Yaratılıştan,hemen sonra,
Yasak elmayı ısırdı.

Daha ilk ısırıkta,
Günahı tanıdı.


Tanıdı,
İyilik ve kötülüğün ne olduğunu.



Cennet ikram edilmişken,
Tanrı katından,
Kapılar açılmışken,yedi kat göklerin arşından,
Özgürlük istedi,günah işledi.
Ateş çaldı göklerden,Cennet ışıklarından !



Ne Nebi’ler geldi,
Ne Peygamberler.
Gösterdiler hep doğruyu,
Doğru yolu.


Hep kötüyü,
Kötülüğü işledi insan,
Çağlar boyu.



Ve suçladı hep,
"Dünya kötü,dünya Cehennem !"

Dünyanın ne günahı var ?

Suçlu olan,suçu yaratan insan.
Kötü olan,kötülüğü yapan,insan.



Tuğal KÖSEMEN-29.07.2015