Çekilir ellerim ellerinden.
Sonbaharda dalından düşen yaprak misali.
Sonra kapılır bir deli rüzgara menzil belirsiz.
Bir daha görürmüyüm diye umutlanmam.
Ayrılık rüzgarında bir bilinmezlik hüküm sürer.
Anılarda kalan koca bir geçmiş.
Şimdiyse sensiz geçen boşluklarda kalan zaman.
Uyku gelmiyor sen olmayınca.
Savrulan hayatlar hayallere karışırken.
Uzaklara daha uzaklara gitmeler düştü aklıma.
Ya gel bana koşulsuzca sevgili.
Yada sende kalsın ne varsa.
Özlerse ellerin ellerimi gözlerinde kalan gözlerimi getir aklına.
Nerede olduğumu düşünme sen.
Belki bir nefes kadar yakın.
Belkide yıldızlar kadar uzak.
Sevmek koşulsuzca.
Uzaklık ne ki.
Gönülde olmayan gözde ne arar.
Şimdi var git gideceğin yerlere.
Es ese bildiğin kadar düşünce beni hatırla.
Çıkarsızca sevmek sevebilmek.
Ah gözlerinde kaldığım. Unutamadım hala seni.
Ellerim gidişinden berli bom boş.
Bekler dönüşünü.

Mehmet DEMİR sk.