SEVDA VE HÜZÜN (36)

Bir hüzünlü sevda bendeki sevda.
Aşkı bir çift gözde görür gibiyim.
Şu geniş gönlümde birisi var da.
Ona da uzaktan varır gibiyim.

En güzel duygudur birini sevmek.
Tatlı bir duyguyla sevdiğim demek.
Gün yirmi dört saat onu düşünmek.
Mecnuna dönüşmüş kahır gibiyim.

Ayrılıkta bile ona güvenmek.
Gitse bile ona mutlu ol demek.
Gerektiğinde de vazgeçebilmek.
Yüz yılı geçirmiş asır gibiyim.

Gönülden boşalır ırmaklar çaylar.
Teselli değildir köşkler saraylar
Kovalıyor günü haftalar aylar.
Oruç ayındaki sahur gibiyim.

Varmayı istesem varılmaz değil.
Bir yürek yangını sevgi naz değil.
Güzel söz söyleyen bulunmaz değil.
Notasız bir türkü şiir gibiyim.

Bir hayat yaşadım tamamı sürgün.
Sonunu getirdik herhalde ömrün.
Takvimden sayfalar düşerken her gün.
Konuşamayan bir sağır gibiyim.

Bakışın değişir gülerse yüzün.
Hak hukuk bilirsin temizdir özün.
İlhan Ateştürk’üm verilmiş sözün.
Gidip dönmemeye hazır gibiyim.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 20/07/2015 Pazartesi
Yayın : 24/07/2015 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/941317/