YAŞAM ESİNTİLERİ (37)

Kader mi oluyor yaşanılanlar.
Varsın öyle olsun kaderim benim.
Ahreti dünyada arar dururum.
Yeşil çimenlere yatsın bedenim.

Gözler bu dünyaya bir kez açılır.
Tatlı bir gülüşle neşe saçılır.
Belli yaştan sonra bir yol seçilir.
Gelsin bu yollarla gelsin gelenim.

Vardır bu hayat da elbet uğurum.
Candan dostlarımdır yaşam şuurum.
İnanmam yanlışa hakikat doğrum.
Ayrılmaz doğrudan asla yüreğim.

Eğilmez başımız kırılsak bile.
Dostu, dost biliriz ayrılsak bile.
Bir bütün oluruz bölünsek bile.
Birlik beraberlik daim dileğim.

Bazısı yapıyor dinle ticaret.
Din ile aldatmak büyük garabet.
Dünya mı emanet can mı emanet?
Anlamakta en çok güçlük çektiğim.

Hayatın ölçüsü ömürle değil.
Kiminin bildiği umurla değil.
Nefsi temizlemek yağmurla değil.
Birden çok gönüle girmek isteğim.

Bahar beklenirmiş martta nisanda.
Yaz mevsimi sonu hasat hazanda.
Kışa girilir tat kalmaz insanda.
Biraz neşe dolsun artsın sevincim.

Ateş İlhan senin böyle kaderin.
Yıllarca içlendin arttı kederin.
Henüz ölçemedin kıymet ederin.
Demek ki çok azmış öğrendiklerim.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 26/07/2015 Pazar
www.edebiyatdefteri.com/siir/941691/