0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1293
Okunma
Yorgun yürekli adam,
Yem olmamış kurda kuşa
Düşmüş, kalkmış , yürümüş
Uyumuş kimi zaman
Ve sevmiş vesselam.
Paltosuna sarılmış kış gecelerinde
Yorgun ciğerlerine zehir çekmiş
Ağlasa da; yüreği ıslanmış her zaman
Vururcasına hayatın şakağına
Susmuş incinmesin diye kuşlar..
...
Çaktığım kibritlerle bitiyor gece
Sahifeler sararıyor,
Göz bebeklerim kaşınıyor dumandan
Aldırmadan acısına ellerimin
Bir şiir daha kucaklıyorum sana
...
Senin yorgunluğun, dirilik veriyor bana
Tekrar kalkıyorum yerimden hışımla
Avazım yükseliyor geceye, sessizce
Sen!
Yorulduğun kadar, ölmüşlüğünle oradasın
Sen!
Anlatamadığım, özlediğim,
Dilimden bir çırpıda çıkamayan hecem sin
Sen!
Yorgun yürekli adam, babamsın..
Lokman TUNA 22/07/2015
5.0
100% (1)
