Bir İstanbul sabahına günaydın,
Güneşimizi doğurana şükürler olsun,
O güzel sevgili,
Ne verirse başa ‘amenna’
Diller sussun, Dualar konuşsun,

Uyan gençliğim,
Tut elinden çocukluğumun,
Kaybolur bu şehrin ıssız sokaklarında,
Yön bilmez iz sürmez, düşer kalır şuracıkta,
Bugün onu yalnız bırakma,

Bir simit al ona
Martılarda nasiplensin lokmasından,
Lime lime et mutsuzluğu, umutsuzluğu,

Çocukluğum, gençliğim, emeklerimsin sen benim,
Giyin kuşan bu sabah,
Huzur dolu ellerini öpeyim,

Dolaştır İstanbul
Bayram rüzgârını başımızda,
Koşsun çocuklar deli gibi mahalle bakkallarına,
Huysuz nineler bağırsın,
Amansızca zillere basıp kaçan haylazlara,

Sende dal çocukluğum bu bir rüya,
Zamanında gerçek olan bir hülya,

Kapı kapı gezip, Poşet poşet topladığımız şekerlerimizin de, tadı bir başka,
Hepimiz üstü başı toz topraktan sadece gözleri parlayan çocuklarız aslında,

Bu bir bayram sabahı gençliğim,
Bisikletimin önünde, kır çiçekleriyle dolu bir çanta,
Sür Götür beni çocukluğumun, hiç gitmediği diyarlara,

Hamdüsenalar olsun bu günü bize kavuşturana,
Bize bu havayı solutan sevgiliye ‘Barak Allah’


Ahmet Ormancı hocama çok teşekkürler ederim.