Gurbette herkes bir damladır insana
Her damlada bir parça gölleşir insan anbean
Ansızın bir sızı dalgalanır yüreğinde
Bir bayrak kopar ruhundan
Bir istiklal madalyasıdır ülfet
Omzunda fırfırlı bir külfet
Tekamüllük diz boyu
Teamülden kalma bir tiryakilik
Bu terakki
Bu telakki tasımı

Oysa memleket öyle midir?
Memleket kundaktır insana
Baba ocağının ana kucağında büyür hayalleri
Yetim kalmış duvar dipleri gözyaşlarıyla sulanır
Ketum bir çocukluk boyanmıştır resim defterlerinde
Anılar pare pare zimmetlenir delik ceplerde
Cepkenlerinde mızrak belirtisi bir filiz boy verir her daim

Kader kulaç atmış bir damladan okyanusa
Bir kaşıkta biten boğulmalar
Bir geniz boşluğunda vuku bulur durulmadan
Mukaddes tasında sunulur zemzem
Her dem sonsuzluk tadında bir dirhem

Bir musluk şırıltısı her sokak
Caddelerinde kandilden kalma aydınlıklar
Kucak dolusu toprak kokar bütün kalabalıklar
O kalabalıklar ki;

Hasreti gurbet
Vuslatı mesken eder durur...