yalansız dolaşmalıydık caddeler de,
dokunmak vardı ellerine,
bir çay bahçesinde oturup,
olur olmaz hayallere koşardık,
suratı asık aşkların arasında
düşünülmüş bir aşk çiziyorum yüreğine,
belli ki bu aşk yakacak ikimizi,
tadı damağımız da kalsın
sonra gelecekse, gelsin kıyametin

Gelmezse...
Çekip giderim sessizce bu diyardan...
(Senin gibi!)

Yavaş yavaş alışırım yokluğuna
Ah! Belalım benim
Kimsesiz bir çocuk ağlıyordu gidişine
Diyarbakır ağlıyordu
Ben ağlıyordum...


Ve sen gidiyorsun uzaklara
Şimdi hangi omuza dayayacağım başımı
Bana yalnızlığı hediye ediyorsun
Yokluğun/un berzahın dayım
Bir güz daha yakıyorum avuçlarına
Çığlık çığlığa gözlerim seni ararken
Mozaik desenli dudaklarını hangi kansıza değdirdin
Ve sen gidiyorsun uzaklara
Şimdi hangi omuza dayayacağım başımı
olur olmaz hayallere koşardık ama
Bana yalnızlığı hediye ediyorsun...


Sustum! şimdi!
sadece bekliyorum
İnan ki! bir gün geleceksin diye !
Yollarını gözlüyorum...