Kim olursan ol, kiminle yaşarsan yaşa,
Bir yerlerde hep ben olacağım.
Belki vicdanın da, belki mutluluğunda,belki de acın da,
Öyle kolay,kolay atamayacaksın içinden.
Kelimelerin düğümlenecek boğazında en mutlu anlarında,
İçtiğin kahvede,yaktığın sigaran da.
Kurşun yemiş gibi vurulacaksın.
Sevdiğimiz şarkı radyoda çıktığın da, neydi o şarkı?
Al ömrümü koy ömrünün üstüne senden gelsin ölüm başım üstüne,
Diyecek o şarkının sözleri.

Her sabah kalktığında ilk ben geleceğim aklına,
İlk benim yazdığım merhabayla, tebessüm ettiğin günleri anacaksın.
Kemirecek içini her gün her dakika,inceden yaşlar süzülecek gözlerinden.
Kirpiklerin ıslanacak,elin defalarca telefona gidecek.
Silmekte tereddüt ettiğin numaram var ya, bakıp bakıp duracak,
Ah çekeceksin içinden ama, Cesaretin olmayacak aramaya,
Yüzün tutmayacak verdiğin onca acılardan sonra,
Pişmanlıklar gezecek bedeninde, hissedeceksin beni en sıcak günlerde,
Hep zemheri yaşayacak bedenin en soğuk dehşetiyle,
Yanacak kavrulacak sın, belkide çırpınacaksın.
Hasret vuracak içine,nerelerde dolaşsan da,
Bundan sonra asla ben olmayacağım.
Sende çünkü artık ben yokum.
Bitti anlıyor musun bitti?
Nehirler kurudu, kardelenler toprağın altından çıkmayacak.
Çünkü beni ateşlere attın, buruk bir vedaya sattın, ölümlere attın.
Haydi şimdi o vicdanınla nasıl istersen öyle yaşa,
Ömür boyu vicdan azabı diliyorum,yaradan dan sana.

Meryem Alhan