Hayat bir sınavsa,
Sınıyorsa bizi,
Bilip bilmediğimiz yerlerden,
Varlığımızı sorgulatıyorsa,
Hiç aklımızda yokken,
Yaşanılanlarla bir yol çiziyorsa bize..
Kader deniliyorsa bunun adına..
Kul olarak boyun eğdiriyorsa, Yaradan..
Acizliğini hatırlatırcasına sana..
Ya şükre durur, sükûtu seçer kalbin !
Ya da, isyana düşer de dilin !
Bozar kendini..
Ikisi arasında bocalarsın belki de..
Karmaşık gelir sana,
Olan bitten her şey..
Oysa, çokta karmaşık değildir !
Hiçbir şey..
Ya aktır, ya kara !
Sen, bu iki renkten birini seçersin,
Kendi payına..

Yanan da sensin, yandıranda..
Solan da sendin, solduranda..
Yarın, Hak huzuruna varanda,
Gülen de sensin, ağlayanda..

Içimizde var ne varsa,
Beden dediğin nedir ki,
Çürümüş bir yaprak gibi,
Gör kendini..
Vakit dolupta zaman gelince,
Sende düşersin, ister istemez,
Yükseklerden, o en alt makama..
Haydi, varda çık bakalım tekrar ,
Çıkabilirsen, o en üste ki dala !
Garipseme bu sözlerimi..
Anlamaya çalış dediklerimi..
Hor görme kardeşim, hiç kimseleri..
Dalın sahibi de,
Yaprağın sahibi de, belli !

Tanımaz iken gönül o geleni,
Tanıyınca sever de bağlanır deli gibi,
Neden, bağlanır gönül bir yabancıya ?
O, yabancı değil midir ki, sana ?
Muhabbet dedikleri incecik bir misina..
Kalpler arasında dokunmuş,
Gizli bir mana..
Mana katında saklıdır,
Aşkta, sevda da..
Bilmeyen, ne bilir, bu farkı da !
Ben, neyleyim ?
Beni, Hakka kavuşturmaz sevdayı !
Varsın terk eylesin bizi,
Muhabbeti dostun..
Biz dostun, mutluluğu ile,
Mutlu olayı da, biliriz !
Sevdiğimizin sevinci ile,
Sevinmeğide !
Gönül hüzne düşsede,
Gönül hasretlik çeksede,
Dilde her daim,
Vardır bir Elhamdülillah..
O vakit,
Ne denir ki, bu dünyada daha !

Yanan da sensin, yandıranda..
Solan da sendin, solduranda..
Yarın, Hak huzuruna varanda,
Gülen de sensin, ağlayanda..

Yazan: Gönül Cesli
Not: Resimde paylaşmış olduğum kalem, yıllardır kullandığım emektarımdır.. 1997-2015 birçok şiirim ve yazım onunla kaleme alınmıştır.. Ve inşallah daha, birçok şiir ve yazı, onunla yazılmaya devam eder.. sevgilerimle..