Bir elime kameri diğerine güneşi
Verseler de ben yine gözlerini isterim
Göğsümün üzerine yokluk denen ateşi
Sarsalar da ben yine gözlerini isterim

Fark etmezdi tüm alem gülse aşık halıma
Sefil baykuş tünese bülbül konan dalıma
Dünyanın servetini vazgeç diye yoluma
Serseler de ben yine gözlerini isterim

Yalnız ahu gözlerin aydınlatır düşümü
Sevgimiz hafiflettir hayatta her işimi
Hedef tahtası edip senle dolu döşümü
Vursalar da ben yine gözlerini isterim

Tenindeki kokuyu değişmem ak güllere
Boğsalar aldırmazdım gözlerimi sellere
Padişah fermanıyla duyulmadık ellere
Sürseler de ben yine gözlerini isterim

Tüketsetler kem sözle yüreğimin ferini
Sensizliği yaşamak çilenin en derini
Hece hece yazdığım sevdanın defterini
Dürseler de ben yine gözlerini isterim

Dostlar zehir katsaydı ekmeğime aşıma
Elem keder biterdi sen geldikçe başıma
Aşkından geç diyerek zalim gibi karşıma
Dursalar da ben yine gözlerini isterim

Kehribar bakışına ömrümle biçtim paha
Aşka teslimlik budur bundan öte yok daha
Kızılay Meydanında bedenimi çarmıha
Gerseler de ben yine gözlerini isterim

Yoksan nasıl geçerim çetrefilli yolları
Düşündükçe ağlarım sensiz geçen yılları
Sana sarılmak için açtığım şu kolları
Kırsalar da ben yine gözlerini isterim

Gerekirse veririm aşk yoluna canımı
Bin ömre değişemem senle geçen ânımı
Geceleri hoyratça doğrayıp her yanımı
Yarsalar da ben yine gözlerini isterim

Aşkını deli gönlüm bir dulda yerde saklar
Sen sılada yalnızken çekilir mi uzaklar
Geçtiğim tüm yollara görünmeyen tuzaklar
Kursalar da ben yine gözlerini isterim

Hasan Ilter