Ne zaman susuz kalsa sana aşık yüreğim
Kevseri kana kana içiyor gözlerinden
Ey benim nazlı yârim benim nazlı meleğim
Peygamber çiçekleri açıyor gözlerinden

Yüzündeki gamzeler emsaliz birer sanat
Candan bakışlarına yapamam bil ki inat
Siyah kirpiklerinden taktım gönlüme kanat
Sevdanın ateşine uçuyor gözlerinden

Seni gördükten sonra ne ah kaldı ne aman
Tükendi bitti işte bağrımdan tüten duman
Olmadığın gecede öylece duran zaman
Anbean mutlulukla geçiyor gözlerinden

Pişmanlıkla bakarım sensiz geçen çağlara
Bir gülüşün yol açar geçit vermez dağlara
Ne zaman hazan girse mor sümbüllü bağlara
Bahçıvanlar gülleri biçiyor gözlerinden

Öyle bir sevda ki bu akıp durur Delice
Didelerin aşkından şiir olur her hece
Ne fark eder kararsa uykusuz geçen gece
Ay bile nurlarını saçıyor gözlerinden

Sen benim diğer yarım sen ömrümün kadını
İlmek ilmek işledim her yanıma adını
Daha hiç bilmediği yaşamanın tadını
Deli gönlüm coşarak seçiyor gözlerinden

Hayatın gerçeğine ben ki seninle erdim
Düştüm ceylan bakışa bilerek gönül verdim
Nere gitsem peşimden benimle gelen derdim
Sen yüzüme baktıkça kaçıyor gözlerinden

Hasan Ilter

Delice, Yozgat´ta bir nehir.