Biten bir aşkın ayak sesleri bunlar
gözlerin daha baktırmadan kapıdan
Kazma kürek yakıyorum
sızıdan...

Git
Evvala ellerin gitsin
ardı sıra gözlerin
bir ihtimal bir cigara sararım kokuna...

Şiir kirleniyor avuçlarında
Ev
Sokağa
Sokak
Caddeye
Cadde
Kente
Kent
Yüreğime dar geliyor

Devşirip boğazımda ki hırıltıyı
hırsız gibi
yolsuz gibi
dünsüz gibi
evsiz gibi
sensiz gibi
çekiliyorum ayak altından

Gözlerin diyorum Tanrı tarafından
helak edilmiş
bir kavme benziyor...
Ve
ellerinin değdiği
tenim pompei

Öldür beni saçlarında
Bugün daha bir leş kokuyor
çivisi çıkmış dünya…

Titriyor kilometre taşlarıyla ezilmiş çocuk yanım
Dudağından
Öpüyorum kimsesizliği

Sus!

Kırılmış kolum kanadım benim
kanayan ellerim
Ve isterik kasık ağrılarına kapılmış
bir cesetten fazlası
değilim...
artık

Her şey öldürüyor beni bugün
Peltekleşiyor dilim


dini vecizelerimi yerine getireceğim ardından
sana yazılmış şiirleri
dağıtacağım konu komşuya
ve yıkayıp tenimi
iğne uçu kadar kuru yer kalmadan
iteceğim kenan
ellerinde bir kuyuya...

Yusuf’una ağlaya ağlaya âma olan
Yakup’a
Yemin olsun
Ben tırnak uçlarıma kadar sevmiştim seni...