Bir yön vermeliyim kendime
zamanı geldi ardık
Müzeyyen..!!
Sen hayatı sil baştan yarat
bu senin dönüm noktan olsun
Tamda bugün hayatı çekme zamanı


daha fazla zorlama kendini
Artık senin devrim yapma zamanın geldi
Yeter bu kadar kendini yıprattığın
Dünya bana bir hayat borcun var
bunu senden alacağım
alacağım hemde fazlası ile
kork benden hayat kork


artık bende sıyırıldım
tüm temşalarımın içinden
ne zaman bir gönüle girip seyran eylesem
birine ait olan hakkım olmayan bir yeri
mülkiyeti işgal etmekten başka ne yapıyorsun,
Müzeyyen diye sorup duruyorum kendi kendime..
başkalarnı yargılamak tövbee.
herkesin hesabı kendine.
yürürken birden durup saatimi durdurdum.
durdurmak istedim. o anı.
Bir an ya çalamazmıyım giderken?


bir parçada bana versen,
sahiplensem ait olmadığım gibi
sahipde olamıyorum
Zaman geçiyor, tüketiyor beni
ama bana kalan birşey yok ki elimde
Neden bir-şey kalmıyor acaba
Müzeyyen diye sorup duruyorum kendime.
sanırım delilik belirtiler içindeyim.
Yada çoktan geçtim farkında değilim
dünya telaşesi ne yapayım.
bugün temmuz olmuş.


ne çabukkk!
hiçbir şeyin farkında değilim.
Sanki bir iğne ucuyla delmiş geçmiş
ama acıtmamış canımı zaman.

öylesine bi-haberim
Ne yapıyorum ben,neden yapıyorum ?
kader dedikleri sorularımı yanıtlamıyor ki
her insanın cevabını kendi içinde bulacağını
sonradan anlıyorum en sonradan..
tutamadığım zamanın hesabını
başkasına sormamalıyım
sadece kendim.
bir yerlerde
bana ait bir şeylere sahip olmalıyım.
Sorgulamadan, sormadan, aramadan


belki o zaman
burada hala yaşanacak
birşeylerin olacağına dair
kandırabilirim kendimi


Müzeyyen Yavuz