Mutluluk göz çöplüğü, kirpiğin süpürdüğü
Kaçan bakışlar vardır pardonların ucunda
Mutluluk söz çöplüğü, dudakların sürdüğü
Makyajsız kalır aşklar ayrılık sonucunda

Kelime ülkesinden ’ayrılığı’ seçince
Sevginin ana dili artçı şokları yaşar
H/alfabe aşk hâlini anlatmaya geçince
Nâzik ifade bile edep haddini aşar


Sözlerin baş harfini kapıdan dışarıya
Uzatıp bakıtınca harfler geceye kızar
Asabileşmiş cümle söverken parlak aya
imlânın ahlâkını söylenen son söz bozar


Gür sesleri kısılır küfretmekten ünlemin
Hırsından kamburlaşmış virgüller de baş eğer
Noktasını koyunca arabeskçe söylemin
Yanık yanık türküler canın evine değer

Flaşsız fotograflar çekmeli hülyalarda
Alt yazısı yabancı sanrılar paylaşmalı
Nuru avuçlayarak karanlık rüyalarda
Elimdeki Meryem’le zamanımı aşmalı

Hasret tahtına konan sevdamı sevmeliyim
Ki adlar boğmalıyım, adın tek olsun diye
Uzaklık cennetinde ruhumu dövmeliyim
Ölümüm ertesinde Selam’da kalsın diye


Sensizlik firdevsine sayende girmeliyim
Ölmeli nirvanamda öfke, ihtiras, kibir
Bencillik duygusunu yerlere sermeliyim
Zîrâ ’râzılık’ rızkı Sekar’a uzak şehir


Ölüm gelinliğime ayın eteği azsa
Rüzgârdan siyah alıp güneşe esmeliyim
Ulvî aşk nikahını kıyacaklar kalmazsa
Züleyha bıçağıyla çok eller kesmeliyim

Sözsüz sözüşmelerle bâki olma zamanı
Gözler ve sözlerini son kez öptüm, yeminle
Aşktan şekva edene sâki olma zamanı
Yürüyelim ukbaya dualar ve âminle

23.06.2015
Müjgân Akyüz Dündar/maj