haşmetli deniz
maviliğinde serinlik
asilik dalgalarında
vapurun iç gıcıklayıcı sesi
senin sesin olamaz!
vur karaya dalga dalga
ve ay ışığı altında
yakamoz, yakamoz




ki sen sahiller boyu uzanan
kıyı çizgisi
kumsala vuran istiridye içinde
çağıldayan çağlayanlar..






binbir renge bürünen
yedi katlı gök
sırların esrarına açılan kapı
sende yıldızlar
hürriyete açılan kanatlar sende




sen ki ufuklar kadar geniş
kuşlar kadar özgür
ilkbahar yağmurlarında açan gökkuşağı
renk karmaşası..






insanlığın hamuru
hücre hücre büyüten toprak
vuslat ile firkatin birleştiği yer
hayat sende
sende ölüm
işte öyle bir toprak
öyle bir biz




sen ki içinden ırmaklar geçen ovanın
nazlı kardeleni
bağrında misk saklayan
rayiha..






neredesin?
ki ben zoraki bir kalem
kaçırılmış cümleler
değilim
yatağında akan bir ırmak misali
akarım ince ince
vadisinde esen bir rüzgar gibi
bulurum yolumu
ki sen mevcudatın her zerresinde
hatırlanırken
neredesin?