Birçok şeye gebesin dost!
İyi bak kendine
Neyin sahibi olmak istersin?
İyi düşün!

Sana gelen yolcular var dost!
Kulak ver ufkun sesine
Hangi meşrebin hancısısın?
İyi düşün!





Şimdi bir eşiğin başında, afallamışsın
Etrafındaki kalabalığın kuru gürültüsüne aldanmışsın
Oysa tebessüm eden bir ufuktan çağrı var
O ufkun altında nur yüzlü insanlar yaşar
Orda dertli gönüller vardır
Hüzünlü bakışlar
Kendilerinden çok kardeşleri için ağlarlar





Sende istemez misin?
Başkasının derdiyle dertlenmek
Kendini unutup başka bir alemde demlenmek
O alem ki orada herkes birbirine sahip çıkar
Kendilerine dokunmayan yılanı bin yıl yaşatmazlar!
Onlar için mutluluk senin onlardan razı olmandır



Sen bahanesin dost!
Hala anlamadın mı?



Onun kurtuluşuna belki sebep oldun
Hayat işte böyle gariptir dost!
Bir gün sebepsindir, bir gün sebeplenen
Sadece sebep olma dost!
Hadi sende sebeplen
Seni tanımıyorum!
Belki bir gün tanışırız
Biz o tebessüm eden ufkun altında yaşarız
Bahçelerimiz gül kokar
Çıkmaz yolumuz yoktur
Burayı bulmak istersen önce vijdanını temizle
Ve sonra onun sesini dinle!
Ayakların seni buraya getirecektir, dost!