Son zamanlarda kendimi tecrit ettim dört duvar arasına
Uzaktan bir ses kulağıma çalındı aynı senin sesin!
Yine mi tutku, yine mi sadakatin pençesindesin yüreğim
Ayrılık zor bir şeydir böyle kabuslar gösteriyor,
Gaipten sesler duyuyorum,
Tebessümüm kendimedir..




İmbiklerden süzülür gözyaşlarım
Sen benden uzaklaştıkça ben eskimiş fotoğraflara bakıyorum
Sen sustukça ben avaz avaz suskunluğuna bağırıyorum
Doğrusu insanlık adına üzülüyorum
İçimde taşkın seller gidecek yön bulamıyor
Yine kendi deryasında çoğalıyor
Her fikri deniyorum
Unutmak yok olmak hiç tanımamak gibi
Sonra neyin inadı, neyin intikamı diyorum.
İnsanız biz hatalarımızda olur, affımız da,
Duygularım darmadağın gel topla..




Seni anımsatan her yer bana cennet
Sular bir başka akıyor kuşlar şevk ile ötüyor
Yeşilin bereketi toprağın göğsünü kabartıyor
Leylakların kokusu seni bana getiriyor
Bu sevdanın tohumu benim yüreğinde ürüyor
Sevdiğim insafın olsun
İntikamda yüreğin de, yaşlandı
Parçalanan yüreğim artık ateşkes istiyor.
Barışçıl bir sızının sahibiyim ne olur gör beni
Korkuların titrettiği dudağımda güller açsın
Yeri gelmişken söyleyeyim,
Tebessümüm kendimedir kendime….




Özlem ÇETİN/ MANİSA
23.06.2015