’’ keşke yazmak yerine , bulutlu bir hava çizebilseydim buraya ’’

ve herşeyi herkesten önce biliyordu
kalbimin yerinde can atan kuşlar

ben toplayıp öldürdüm onları dün gece

sonra bir kaç renkli kağıtla
tekrar diriltip
gökyüzünün
asma katına zımbaladım hepsini . . .

ben yaptım diyorum ,dinlemiyormusunuz beni
itiraf ediyorum işte

ordan burdan renk toplayıp
göğün beline kuşağı takan da bendim

acemice yazılmış bir kadere boyun eğende ben

aslında

bu şiiri yazarken
ağladığımı görmenide istemedim sevgilim

o yüzden
gözlerimi katlayıp bir mendilin içinde sakladım gizlice

dolgulu düşler mağarasın da ki
karanfil kokulu gülüşün hatrına

kaybettim
çocukluğumun pusulasını



ta burdan
bir uçurtma gibi rüzgarına savruluyorum sevgilim



lütfen
bir kez daha
yakala
gittiğin gün
köküne kadar kestirdiğim saçlarımdan . . .

’’ ö z l e d i m s e n i ’’