öylesine kör bir iştiyakın içindeyim ki
ne bir an gönül sızım nede dilim durmaz
özleme en oturaklı’sın dan öyle bir ağıt söyletir ki
eklemeyi vermiş olur yüreğime ama dermansız
tek elden taşınır akan göz yağmurları’m
sağanak sağanak iletir de hiçte kıramam
sel olup akınca gönlüme bilinir ki
vakit gelip de çatmıştır aslen
her bir şeyler deminde de tastamam

ince bir nağme duyulur en ücra köşelerden
hayıflanmalarımın yakarışları kaplar tümden kalbimi
ruhumun derinliklerinden koparken gönlün iniltileri
kalp sızılarına eşlikte kopar feryat figan
derin derin soluklar inim inim inleyerek iç çeker
bu vefasız gecede
kıvranışları mı bir dizgin’leye bilsem ya
tüm benliğimi yakan o sabi çığlıkları
susturun şu çığırtanlığı
susturun bu ihlassız dayanılmaz acıları
namussuzlar ipini koparıp da azıttı

yeter!..
yeter
ki
yeter artık
sükut avdet etsin şu kahrolası salak yüreğime
acı duygular çıksın artık tüm hayatımdan da
çekilsin o arızi olmuş necisi elleriniz
karabasanlar gibi çöküp de durulmasın bahtımda

az biraz huzur istemek benim de hakkım
yalnız koyun beni bana artık
kim kasıtlı bana söyleyin kim
hiç değilse bir tek solukluk da olsa bir görebilsem
sökülsün kökünden ciğer ortası bu hasret ve özlem

biraz uyku girsin sessiz ve sakince gözlerime
ninniler okunsun tatlı tatlı
annemin o yumuşacık eli dokunsun saç tellerime
kim bilir belki de açılır kısmetimin murattı
gönül susar da rahata ererim
de hadi gel bekletme ellerimi ki üşümesin
sar şu kangren olmuş duygularımı
kanatma yeniden istem kokan bu yüreğimi
bir daha ki özlersem eğer bana ağır bir bedeldir
benim için bin bir müebbette ömür hep hederdir

biraz rahatlattı ver başı bozuk şu kalbi
sımsıkı tut ellerimi çek al beni uçurumundan
sensiz gecelerden
hep senli gecelere
bitsin bu kör kuyuda ki karanlıklar
vuslat yolun da bak bekleniyor’sun
hasret hasret kokuyor o gül yüzün
al beni de yanına
ey her dem yüreğime senli yakarışları veren
istenen can sevgili
bana da gönlünü ardına dek açık bırak
kapında bu kul hükmünce senden bir af bekler
sensiz çok aciz bu kul hata üstüne hata ekler
yoksa ölüm ölüm peki hırlamaya ne gerek var

kalbim öylesine çok yıprandı ki
senden başka kaça bilecek bir yer yok
teslim oluşta
yüceliğinden gayri sığınabilecek bir yerim de yok…




(09.06.2015) AZAP…