Sevgi, kardeşlik, hoşgörü,
Ne güzel kelimeler bunlar.
Hadi, yeni köprüler kuralım,
Yepyeni yollar.
Duvarlar olmasın aramızda,
Dostane cümleler dudağımızda;
Ne kadar güzel söz varsa,
Söyleyelim insanlık adına.
Bazen inadına!

Güven duygusu baltalanmış,
Ve yağmalanmışken iyi yanlarımız,
Haykırmışsın boşuna!
Nasıl ki, yırtıcı kuşların yuvalandığı,
Dal uçlarına konmazsa serçeler,
Aynı ürpertiyle irkilir,
Bir yanardağ sükûtuyla beslenen kelimeler.
Seneler geçse de değişmez,
Çoğalır beklentiler.

Ömür trenine eklenen vagonlar,
Yine sitem yüklüdür.
Gözyaşı buharıyla aşınan raylar,
Bizi nereye götürür?
İnsan, hangi istasyonda hürdür?
Sorular, düğüm düğümdür.

Varsın, vagonlar sitemle dolsun.
Birileri kaz bulsun, birileri tüy yolsun.
Sen, ben, biz, bir güzel cümle kursun.
Adı sevgi olsun, adı kardeşlik olsun,
Adı hoşgörü olsun.
Daha ölmedik ya kardeşim,
Birileri de güzel konuşsun!