Bu gece kendime söz verdim
Ama yine tutamadım sözümü yazdım bir daha yazdım
Okumayacağını bilerek yazdım.
Her küskünlüğüm bir şiir olsun istemedim,

Biliyorum ki sessizliğim en büyük cevaptı sana
Çünkü ben sessiz haykırırdım dünyaya
Her zorluğa başkaldırır kendi ateşlerim de yanardım .
Ayrılıktan hiç söz etmedim
Çünkü seninle herşey ömürlük olsun istedim


Her ayrılış cümlene kızdım, her defasında küstüm
Çünkü ben seni kaybetmek istemedim.
Oysa bu satırlarda seni , sevgimi ,mutluluğumu anlatmak isterdim
Sana olan hasretim tavan yaptığında yanında olmak isterdim
Rüyalarda gördüğüm seni hayatıma katmak istedim

Hakkım yokken sevdim belki seni
Yüreğe söz geçmiyor bilirsin değil mi ?
Bak yorgun bedenim sensiz derbeder un ufak olmuş yıkılmış düşler
oysa ben seni düşlerde sevdim bir masal gibi .

Hani birbirimizi üzmek için değil mutlu olmak için vardık
Neden ama neden şimdi mutsuzum ?
Yine resmin karşımda o bana bakıyor ben ona
Seni sana şikayet ediyorum biliyor musun ?
Anlamıyor diyorum o beni hiç anlamıyor

Belki de suçlu benim diyorum sonra
Sevince hayatı zehir ediyorum
Bünye alışık değil tabi sevilmeye sevmeye mutluluğa
Devamı geliyor sonra bir kelime bir cümle bir kelime daha
Derken dökülüyor gözümden yaşlar damla damla titriyor ellerim

Kırgın sensiz bedenim
İnan öyle yorgunum ki !!
Herşeyi uçta yaşıyorum işte
Sevmeyi de mutluluğumu da hüznümü de senide ...

Işıl YILMAZ