Sen aklıma geldiğinde, o kadar daha büyüyor içimdeki fırtına
Söz geçmiyor yüreğime sanki benimle yarışıyor duygular
Ben seni yok etmek istemiyorum aslında
Bir mahkum gibi esaretimi yaşıyorum
Özgürlüğümü vermiyorsun geri
Bağdaş kurup oturmuşsun kalbime

Onların ki neydi bilmem ama bizimki efsaneydi, hayaldi
Bir sen bir ben olan
Mutluluk mu?
O nasıl bişeydi
Ben unutmuşum mutluluğu
Oysa sana öyle inanmıştım ki

Kendime de kızıyorum bugün
Kendim ettim kendim buldum diyorum
Tek suçlu benim
Çünkü sevdim seni

Ayrılık dolu şiirler dinlerdim
Ayrılmamayı dileyerek
Senden gitmeyi rüyamda görsem hayra yormazdım
Nerden bileyim ki beni ellere yar edeceğini

Söz verdim kendime artık ağlamıyorum
İçime akıtıyorum gözyaşlarımı
Soranlara iyiyim diyorum
Martılarla haber yolluyorum sana
Daha simit verecektik seninle onlara
Yaşanacak çok günümüz vardı
Bir günde olsa çocuk olacaktık seninle

Geceler olsun istemiyorum
Seni daha çok özlüyorum
Uyumakta gelmiyor içinden
Yıldızları sayıyorum her gece

Hani ne diyordu şair
Kendine iyi bak derler ve giderler
Kendine iyi bak mutlu ol diyen sen giden bendim
Şimdi izlerin kalbimde
Yaralarımı sarıyorum
Hani kıyamazdın sen bana
Söyle neredesin şimdi?
Beni sorarsan kalbindeyim
Kalbinin ta içindeyim