Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Pencerede gördüm, buğulu gözlerini
Karışmış yüzün sakalına yarınsızdın
Seni bin pişman derbeder bizar gördüm yâr



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Hüzün şiirleri ,ney/le yoldaşın olmuş
Sana çok üzüldüm ,acıyla doldu yüreğim
Kirpiklerinde çiğler gözlerime düştü


Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Kirlenmiş camda gülleri perişan gördüm
Tuzlu gözyaşların yüreğime ram oldu
Ardımda kıyamet şimşekleri ,kopardın



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Karayel rüzgarlarıyla yağmur yolladın
Mâin nehri taştı ,kuğular yüzmez oldu
Ayrılık alevli gömlek olmuş sırtında



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Gün ağarırken ,gölgen beni arar olmuş
Vuslatın bulutlarda kaybolmuş uçurtma
Ağyar gözlerin ,bana beste dizer olmuş



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
G(,ö,)z yaşların Lâhit yazılarını silmiş
Duydum ,uykunda yılki atlar dolaşırmış
Ahû -zarından bülbül güle ötmez olmuş



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Burçlarda yosun tutmuş gelmez artık muştun
Saçlarına beyaz , nevbaharına güz vurmuş
Çekmecelerinde tozlanmış hatıralar



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Ağlarmış masada eskiyengramofon
Duvardaki saat haykırırmış ,çıngıyla
Toparladım yerlere attığın kalbimi



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Ektiğimiz dam boyu sarmaşık perişan
Ben küsüp gideli kanıyormuş her yanın
Emân/ ın zârın yaktı köz etti sinemi



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Sol yanını kirkit/le kanatırmışsın yâr
Yüreğini acılarla hazan doldurup -
Gece yüreğin krizantem dokur olmuş



Üzülme demiştim sana yar ,bak ne oldu
Kanattın her yanımı kan revanım şimdi
Gelincik gibi kızıl boyadın kendini ,
Tut ellerimi ,sustur artık sol yanını .











nurcihan erdogan