Sen, seni bilmiyorsan, bana beni anlataman.
Beni bilmiyorsan eğer ki, gelip beni ağlatama.
Dünya ile doymuyorsan etme bağda tamah,
Gönlün şiir sevmiyorsa, etme dilinde yalan.

Gönül bu yalanı olmaz, yalanım olma.
Kaybettiğimi bulamaz oldum yaramın orda.
Benim yarim koskocaman, yarımı orman,
Üç günlük dünya bu yer, yarınım onda.

Bana kaldı iki gün, sırtıma bu yüküm,
Kimine yalnızlık olur kimineyse yük ün.
İdamsa boynuma giydiğim urbanın yükü,
Sen isen hakim, bayram olur bu hüküm.

İçimden sökülsen, toprağa bulaşırsın,
Çamur olursun ve bir o kadar yakışıksız.
Güzelliğin kalmaz olur, alışırsın,
Basmadığın toprağa gün gelir yapışırsın.

Sevmesen bir dert, sevsen dert denizi,
Ben sevsem sen sevme ki dert sevinsin.
Senden gelse de, kaderden gelmez izin,
Gelse de artık, izinden gelmez izim.

Sevmemeli, saygı duymalısın,
Seviyorsan kurallara uymalısın.
Seviyorsan sesimi duymalısın,
Seviyorsan arayıp bulmalısın.

//Bâtınî Efdal (Dildâr)