0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
920
Okunma
Buruşuk kağıtlara yazılı ismin,
Avuçlarımın arasında kırdığım kalem..
Kağıtlara uçuşan kurşun tozları,
Nasıl da bir şiir rica ediyor benden..
Ve buğulu camlarında odamın,
Üzerinde parmak izlerin kalmış bir kalp..
Kırık bir cam,
Dışarısı gayet soğuk..
Buz tutmuş ellerim,
Kan basıncım toprakla kucak kucağa..
Beni kıskandığını söyleyen sen,
Kıskaca alıyorsun,
Aklım şaşıyor..
Çiçek gibi sevdim seni,
Dalından koparmadan..
Yapraklarına dokunamadan,
Döküleceksin korkusuyla koklayamadan..
Ve bir son bahar daha böyle geçti,
Yağmurları kalbi kırık camın kenarından izleyerek..
Gerçek aşkı beklemeden geçti bir bahar daha,
Yalan da olsa, gerçek bildiklerimi bekleyerek..
#SerhanCeyhan
5.0
100% (1)
