Zamansız vedalar ayartmış ayrılıkları da
Nöbet tutuyor kapımızda
Bu gece son gecemiz!
Hadi gel otur karşıma anlat içinden geçenleri
İki lafın belini kıralım
Yarım kalmış sevdamıza kadeh kaldıralım
Ya da hiç hayal bile edemediğimiz
Olmayacak mutluluklara içelim…

Sonra unutalım her şeyi çakır keyif olalım
Fotoğraf albümlerini de alıp yanımıza
Sahile inelim
Oturalım her zaman ki bankımıza
Sonra vursun ayın şavkı ile dalgalar yüzümüze
Ayrılık tohumları ekmeyelim gönül tarlamıza
Gitme kal benimle…

Hiçbir şey düşünmeyelim
Hatta verelim son kez omuz omuza birlikte ağlayalım.
Ben senin gidişine!
Sen de bir daha yürekten hiç sevilmeyeceğine…

Sahile vuran çer çöpleri toplayalım
Küçük bir ateş yakalım
Albümde ki fotoğrafları tek tek yırtalım
Atalım ateşe savuralım küllerini geçmişe
Hatıralardan bir iz kalmasın!
Katlanamam…
Anıların baskısı altında kalırım sensizliğe dayanamam
Yok olurum sensiz nefessiz kalırım bu şehirde
Gitme kal benimle…

Gün oldu biz bize küstük
An geldi biz aşka sırtımızı döndük
Biz aşk ile
Aşk da bizimle hiç barışamadı…
Sanki rollerimiz önceden biçilmiş zıt karakterlerdik
Baharda hep hazan mevsimini yaşattı
Acıyı verdi rol olarak her zaman
Ateşten bir gömlekti korkusuzca giydiğim…

İstediğim bir avuç mutluluktu çok gördü kader
Uçsuz bucaksız hayallerim vardı
Oysa!
Yalnızlık biçilmiş kaftanmış hasretlerimde
Yaşanmasın yalnızlıklar sevdamızda
Gitme kal benimle…

Gitme ne olur?
Gitme kal benimle
İnan sararım yüreğinde ki acıları
Yeter ki gitme kal benimle
Sevdamızın renkleri
Değiştirir gökkuşağının yedi rengini
Kim bilir vazgeçilmez bir tutku oluruz
Yürek sancılarımız birbirine içten sarılınca…

Gitme yaktığımız fotoğrafların küllerinden yeniden doğalım
Geçmişte bıraktığımız yükleri taşırım sırtımda.
Hadi korkma
İçindeki acıları at gitsin denize
Yeniden açsın yüreğinde umudun tomurcukları
Sadece ben olayım yanında
Ağlamasın gülsün sevgiyle baksın gözlerin bana
Tut ellerimden
Ne olur hiç bırakma
Gitme kal benimle…

Mustafa KARAAHMETOĞLU
21.05.2015