Buğulu bakıyordu gözler şimşek gibi çıkarak
Kalbim benim değildi o an sanki
Yerinde duramazken söz bile dinlemiyordu
Yürek ise masumdu biraz da korkuyordu
Çünkü aşk denizinde çabaladıkça
Boğulmamak için direniyordu


Bedenin eli kolu bağlı kulaçlayamazdı
Bir kuş gibi çırpınan kalbim sağırdı
Lâl olan dil Suskun söz bittiği andı
Bütün benliğiyle aşk masalını yaşıyordu


Belkide bir hataydı bu
Hırçın dalgalarla boğuşacaktım
Yüreğim paramparça olacaktı
Kalbim sızım sızım sızlarken
Umutlarım aşkın yüzeyinde kalacaktı
Denemeden bilemezdim bunu


Batıp çıksam da çamurun içine
Debelense de balçıkların yamacında
Aşk için direnmeliydim sonuna kadar
Sonu hüsranda olsa aşk masalında yaşamalıydım


Gözüm yummadan aşmalıydım denizimi
Ulaşamasamda kenara
Kalbin heyacanını kursağında bırakmadan
Yüreğin sızısına kulak asmadan
Can pahasına da olsa


Büyülü aşk masalını yaşatmalıydım kalbime
Hummalı geceler korkutmadan gözümü


NESRİN ÖNEM DEMİR
28 05 2015