Anladım ki biz acılarımızı seviyoruz
Mutluluklar acılarımızın eseri
Her yer her şey güllük gülistanlık olsaydı ki
Anlaşılmazdı mutlulukların değeri
Ruhumuzda akşam hüznü, sabah heyecanlı
Bütün kuşlar uçuyor sabahları
Arı kovanı gibi kaynıyor dünya kazan türlü mahlukatlar kepçe
Deliksiz bir uykudan uyanınca




Havadan sudan kurt kuştan
Bahçeyi süslüyen güllerden bir öpüş tatmadık mı
Aslına bakarsan güllerde perişan hepsi dışarıda
Yağmurun yaşını akşamın ayazını
Günün sıcağını hepsine katlanıyor
Ne gülün çilesi biter nede insanların
En büyük düşmanı insanın kendisi olunca


Şizofrenik bir durum değil mi
Akvaryumda balık
Kafeste kuş
Otomatik çalışan senatoryum
Özgürlük mü hiç birimiz değiliz
Kafamızın içindeki örümcek ağlarını söküp atmadan ama çok güç



Bizler cahil annelerin büyüttüğü çocuklarız
Öcülerle bastırıldık
Ayıplarla kınandık
Bedenimizi bakmaktan bile utanır sıkılırız
O yüzden belkide bir deli yüreğin içinde saklanışımız
O yüzden güçlü güçsüzü ezmek çapasında sefilliğinden geçmez



Damarda kan kurdeşen döküyor dolaşıyor
Kendimize ihanet ederiz
Hasta oldum demeyiz
Ölüm döşeğine bile gitmeden



Ve övüncümüzdür bizim üremek
Üredikçe güçlendirir suskunlara karşı durmak
Kılı kırk yarmak bin dereden su getirmek değildir ki
Bayrak dikmektir belkide yüreğinin tam tepesindeki özgürlüklere


Falezlerin aşındırdığı kayalar örneği çıplak kaldı yüreğimiz
Kurşun geçirmez gökyüzü yırtılsada yaması bulunmaz
İki kere dikemezsin hayatı
Bu gün bitti artık
Dün geri gelmez
Bak güller yapraklarını döküyor toprağa
Altında karıncalar oynaşıyor
Kendinden kırk kat büyük yükü taşıyor ağzında


Ekoloji yaşam kavgasını veriyor
Oysa ki ezilecek görmeyip bassan üstüne
Karıncanın baharı sönecek
Dişimizde kaldı gülmek
Kardelenlerin fırtınasını nasıl anlatabilirim ki
Nasıl tutunur bir küçük cenin ana rahmine
Çıkmadık canda bin bir umut yeşerir
Gel beri ayakların gitmesin ardına



Ve.. Her bir şey yalan olsada
Gerçeklerde yalan değil
Duruyor yerli yerinde
Senin saçların güzel
Senin gözlerin bir içim su gibi berrak
Bir yürek varki içinde kangrene dönmüş
acıları çivi çakmak döküp toplamak mümkün değil ..

Nurten Ak Aygen

28.05.2015