Ey soğuk kış gecelerini
Çöl sıcaklarına döndüren
Çılgın ateşiyle beni kavuran kehail bakışlı ,
Ey karanlıklardan aydınlığa çıkış miladım,
Hicretim ,evrimim ,sebeb-i hidayetim,
Sihr-i şiir kaynağım ,

- beni bekleyen en büyük devrimim
-ya da beklemeyen –
Beni her gördüğün yüzünde sanki
Diline limon değdirmişçesine bir buruşma olan
Gözleri sade bana güzel gelen sevmemek istediğim
-ama sırf senden olduğu için
seni sevmemeyi dahi sevdiğim-

geceleri uyumamak için içtiğim kahveler sensiz olmuyor,
kahve sensiz acı olmak yerine
tabiatıyla çok daha tatlı
nedensiz bir tat bu
ne olur bana neden sorma ?

bugün birkaç çocuk gördüm
tıpkı benim gibi pervasızca
oynadıkları oyunlara aşkla bağlıydılar,
birden biri dedi ki
-“Elma dersem çık armut dersem çıkma “
Karşıdaki saklanan çocuk
kafasının ucu aşikar görünmesine rağmen
inadına çıkmıyordu tıpkı sen gibi
kıskançlık emarelerine rağmen somurtkanlıklara koşan
sonra çocuk hatip edasıyla
-çıkmak zorundasın elma dedim
Diyerek ültimatomu verdi
Bir anda elmanın büyüklüğünü anladım
Bende elma desem çıkar mısın korkusuzca karşıma
Gözlerime çelik tankların ateşe hazırlandığı
Sıradaki gibi olsada bakar mısın ?
Elma diye haykırıyorum
Bütün evrene elmaa adını kazıyorum
Haydi gel ufacık çocuklar kadar cesaretin varsa …
...