--------------------------Yarın seni yok sayar,bu gün hayran olanlar,
Hele bir düşmeye gör,yapayalnız kalırsın.
Uğramazlar kapına her gün zilin çalanlar,
Keşkelerin hıncını göz yaşından alırsın.


Hayal olur zirveler sürünürsün yerlerde,
Aklına hiç gelmeyen tüm haller başa gelir.
İyi günün dostları,yanındayız derler de,
Kötü gün de dostluklar,yıkılır tuşa gelir.


Sayılı nefes vermiş yaradan her kuluna
Verdiğin son nefesi sanma geri alırsın
Tamahkarlık duyarsan yalan dünya malına
Düştüğün de kalkamaz,yerle yeksan olursun

zehra Ö.YILMAZ (gelmeyenvusl)
____________________________________________________


Değerli dost, tam da koşulların süreçlerin doludizgin yanlışlıklarla yaşanmakta olduğunun müthiş güzel dersini vermiş. Acaba anlarlar mı dersin. Keşke “anlayanlar bize yeter diyebilseydim.” Maalesef bu kadar çok bozuldu toplum ve yozlaştı insanlar. Bilirsiniz bu bir toplum çürümesidir. Bu nedenle de çok iş düşüyor, şaire, yazara, çizer'e, "Ben aydınım " diyen herkese. Bozulan insan yapısını artık umursamaz oldu neredeyse. Ama ya ulusal yapı? Laik CUMHURİYETİN tüm nitelikleri, hepsi, ama hepsi alt üst oldu. İşte bu düşündürmeli hepimizi. Yapısı bozulan insan, ne yaparsa kendine yapar. ALLAH ona akıl - fikir vermiş korusun, kollasın kendini, firavun düşünceli kırkharami bezirganı sahtekar din ve inanç tüccarlarından. Ama vatan, Ulus, toplumsallık ; aklı fikri yoktur o tüzel kişiliklerin. Onu koruyacak kollayacak etkili ve yetkili güç, akıllara ihtiyaç vardır. Ama oda bugün ortalıklarda yok, yani ulusta, vatanda çıplak, öksüz ve korumasız. Haramzadeler meydanı boş bulmuş, her şeyi paramparça etmeye karar vermişler neredeyse.

Müthiş güzeldi, her zamanki gibi tat alarak zevkle okuduğum şiiriniz. Saygım esenlik ve mutluluk dileklerimle selamlayıp kutladım sizi değerli dost şairim, Zehra hanım. Kemal Polat

Sitemler altına almış ezdikçe ezmiş,
Muhatabı okumuş belkide canından bezmiş,
Yada herşeyi unutup, karanlıkta gezmiş,
Yanan kül dağılırsa birgün hiç'e dönersin!
H.KURTARAN
Değerli Kardeşim,
Bu harika şiirinizi okuyunca bende bu dörtlüğü yazıverdim...
Yüreğinize sağlık.
Saygıyla...

Kimse ben demesin, bir dogdugu gelsin aklına birde öldügü dünyanın en zengini olsada, en yüksek egitimleri alsada, sarayda yaşasada, son evi kara toprak, onuda bulabilirsek ne olacagımız belli degil hicbirimizin.. Cok anlamlı bir şiir saygılarımla...