Sen gittin, tadı kalmaz bu şehrin.
Anılar gezer ıslak kaldırımlarda,
Hatıralar canlanır her adımda.
Sen gittin, rengi yoktur bu şehrin.

Sokaklar haykırırken adını,
Boş odalar gelirken üzerime
O vakittir girmek kefenime.
Sen gittin geçmişi silinir şehrin.

Sen gittin, yağmur yağdı şehrime,
Belki hiç olmayan huzurum da geldi senle.
Gözlerin yok artık, ellerin dokunmaz şehrime.
Bedeni yoktur şimdi şehrin.

Unutamam seni ey yolcu,
Belki geri gelir belki gelmezsin.
Gözlerim ufuktadır yolcu,
Gözleri ufuktadır şehrimin.

Kalbimin yaraları seni bekler,
Onları sarmanı haykırır bana.
Sözler tükenir şu an,
Cümle kuramaz şehrim sana.

Sen gittin bakmadan ardına,
Şehrime kötü örnek olursun,
Gamsızdır artık caddeleri,
Allah şehrimin gazabından korusun…

Sen gittin, şehir eski,
Şehir mahcup, boş ve soluktur taşları.
Ağaçlar yapraksızdır artık,
Çünkü sen gittin kış girdi evimize.

Şehrim ağlar sen gittiğin vakit.
Günler geçmez bir daha.
Sarhoşuz hepimiz,
Çünkü sen gittin ya açılır pahalı rakılar.

Sen gittin, gözlerin gitti,
Göremem artık geleceği.
Sen gittin, şehir soğuk, pişman senden
Çünkü sen gittin güneş vuran penceremden.
Cenk İNAN