Ruhum ibriğinden geçer dar zamanın
Boynuma kolye olur yağlı urganlar
İçtiğim boğazımda kalır
Yediğim arkasından ağlar gidenlerimin
Bu memleketin topraklarına su az mı geldi de,
Kanı akar durur hala Mehmetlerimin…

K a r a r t ı d ı r
Sesini vakitten bir bıçak gibi kesen
Kara haberin…

K a r a n l ı k t ı r
Umudumu ektiğim,
Oğul belleyip yeşerttiğim,
Başım dik memleket emanet ettiğim
Beklentilerim…

K a r m a ş ı k t ı r
Bir ite bin bir melaike adayan
Dört bin ırgat ile ortak kaderim…

K a s v e t l i d i r
Tüten ocağın göz feri ile birlikte sönmesi
Ana ocağında ağıt yakılırken
İt kucağında Mehmetlerimin pusuya düşürülmesi

K a y b e d i ş t i r
En verimli çağında evlatlarımızı
Şehittir,
Candır,
Boğazımın yanında çırpınan şah damardır

K a b u l l e n m e y i ş t i r
Ezik durmadık, durmayacağız düşmana karşı
Mustafa Kemal’den bir deyiştir;
‘‘Bağımsızlık, uğruna ölmesini bilen toplumların hakkıdır.’’
Atam; şad olsun ulu göğsün dinlendirdiğin toprakta,
Emanetindir,
Göğsünü siper eden gençliğin memleket aşkı
Şehitlerimizin ruhu deliyor arşı,
Bitmeyecektir nazlı bayrağımın şerefle dalgalanışı…







Elif SEZGİN