içimi
bir masanın kenarına bırakıp çıkıp gittim öylece

öylece işte . ..

o anlıktı sanki

gavur işi bir çift bilyeden
sular damlıyordu
ayaklarımın kadrajına . . .

farkettin mi bilmiyorum
yaramı okşamış
parmak izi bırakmıştım
yanağının kıyısına
yerleşen vapurun güvertesine . ..

istanbul yorgundu o gün
ben istanbuldan daha yorgun

güneşe ibadet eden ay çiçeklerini kıskandım
bir memeye ağzını dayamış
günahsız bir sabi sübyana sövdüm içimden

beyoğluna yürüdüm biraz
yürümek dediğime bakma
öyle koşar adım
öyle vura vura ayaklarım sırtıma

yürüdükce
sanki
yere düşen aşk’ın
kırıntıları bırakıyordum gölgemin yanına

toplanıyordu yeryüzünde ki bütün karıncalar

öpüp öpüp başlarına koyuyorlardı ardımdan . ..

dal
yaprak
sürgün bir diken
gözlerimin sana nazır manzarasından yarama dair seken taşlar
ve tebeşir tozu yutan çocukluğum

kemiğimden soyup etimi
öyle sevişim seni

iki kişilik bir otobüs bileti aldım az önce

yanımda hüznüm

sırtımda dokunmadan da kanayan yaram

zira gel diye demiyorum

bil istedim sevgilim

ben sadece çok sevmiştim seni . . .