Güneş vursun eritsin, kırgınlık artık bitsin,
Aşkımızı sil baştan küllerinden diriltsin.
İster versin yâd ele, ister kendi büyütsün,
Kayarken ellerinden ağıt yaksın ağlasın,
İster çalıp oynasın, ister kara bağlasın.

Kır bayır dolaşmaktan, esrik düşmüş kelebek,
Sırılsıklam âşıktır doğduğun da her bebek.
Ümit ektim her yere geçerken höbek höbek,
Sevgiyle sulanarak, yeniden dirilecek
Mühürlenmiş kalplere aşk olup girilecek.

Bakmak görmek değildir, bakarsın göremezsin,
Bahçeler gül bezeli bir demet deremezsin.
Açsam gönül kapımı, gir desem giremezsin.
Bir amacın uğruna, çiçek çiçek dolaşır,
Petek petek bal yapan emeline ulaşır.

Yine yükseldi harım, duman duman efkârım,
Bu hayatta olmaktır benim en büyük kârım.
Gelsin diyor bir yanım, git derken diğer yarım.
Oldubittiye geldim, vadeyi tez tükettim,
Yaşamayı bilmedim ben beni heder ettim.

Essin rüzgâr savursun, saçların yüze değsin,
Öyle sıkı sarıl ki yüreğin köze değsin,
Mahir, yazsın kalemin, yazdığın öze değsin,
Talan oldu hayaller, boynu bükük dururum,
Yıkılmadan menzile azimlice yürürüm.

Mahir Başpınar / 17.05.2015