Bir kere kanmışım bir daha kanmam
Düş artık yakamdan bırak be gönül.
Emin ol adını bir daha anmam
Düş artık yakamdan bırak be gönül

Takatim tükendi gayrı yoruldum
Coşkun sel gibiydim aktım duruldum.
Aynı kurşun ile çok kez vuruldum
Düş artık yakamdan bırak be gönül.

Körelttin duygumu hissetmez oldum
Hazan vurmuş gibi sarardım soldum
Nefes alamadım çoktan boğuldum
Düş artık yakamdan bırak be gönül.

Beni benim ile küskün eyledin
İçine kapanmış suskun eyledin
Sen beni akıldan miskin eyledin
Düş artık yakamdan bırak be gönül.

Tersine döndürdün yazım kışımı,
Dertten derde saldın dertsiz başımı.
Bülbülken lal ettin gönül kuşumu
Düş artık yakamdan bırak be gönül.

Devirdin dünyamı başıma yıktın
Çaresiz bıraktın boynumu büktün
Mahir’im, gözümde ne de büyüktün
Düş artık yakamdan bırak be gönül.

Mahir Başpınar