2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1067
Okunma
eskiden
dirençli hüzünlerin sığınakları
alevlerin göz yaşlarıyla temizlenirdi
zarafetsiz yağmurların
avuçlarına gitmeye gerek yoktu
demin denilmiş
suskuların kuramları ise
kirpiklere karışıp
özlemlerin terinden dökülürdü
şimdi
gözlerde saklanan vahalar
silkelenip beliriyor ötelerden
hepside yokluğunu
tenhaların kapılarına emanet ediyor
nasıl ki fısıltılar kalbimizin içgüdüsel anahtarı
o günden beridir acıya sorguları
hatırlıyorum
....
5.0
100% (7)
Cevap Yaz