özledim seni...
üzülme deyince gecmiyor.
belkide seni aklımın neresine koyacagımı bilmedigim icin el ustunde tutuyorumdur..
senin olmadıgın anlarda pause tusuna basıp
senin geldigin anda itibaren devam ediyordur köhne bir hayat...

ne zaman seni görebilecegim sorusuna verilebilecek inandırıcı bir cevabım olmadıgı icin belkide
seni gorur gormez agzından laf alma cabalarım
senin tenine her dokunusum
ve kokun iliklerime kadar icimde hissettigim
simdi beni dusunup uyudugun ruyalar benim
uyandıgın hayat
benim beklentilerim
az once kollarının arasında yeniden dogdugun benim
aç bir bebek gibi
sana sarılan benim tecrubesizligim...
yazamadıgım icin, içime sakladıgım ayıp kelimelerim
ayıp diye deil
senin diye, yalnız sana diye ,
dudaklarımı ısırıp sustugum
üzerine yazılacak ten senin değilse
kafamı duvarlara vurup unuttugum
buradasın simdi
yandıgın benim tenim deilse
bilincli bir hayat surmektense
bilincsiz bir kursunla vuruldugum
ya gel simdi
yada sus sadece
gelirsen adam olurum
gelmessen
kayda gecmez varlıgım
sözlerim yarım
ne sabahı var bu telaşların
ne de mantıklı bir izahı
durup durup tenine dokundugum
evlli bir kadın
ne üstünü örtebilrsin toprakla
nede acık bırakılır
mubarek gunlerin duasıyla