1
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1036
Okunma
hümeyra !
soluk yüzlü beyaz kadın
hangi deminde kimbilir ayrılığın
tiz sesiyle bir şarkı mırıldanırda
ağaçlanan vücudunda kuşlar saklanır
heybetli dağların göğsüne siner
kıvrımlı yollarda endamı salınır
hümeyra
soluk yüzlü beyaz kadın
yüzünde yorgun yolcular taşır
mekansızlığın duraklarından
bakışları büyülü bahçelerden kaçmıştır
her çarptığını yakarda yinede bakar
kekik kokulu dağlardan bir nehir gibi akar
sevdiceğinin damarlarına..
ah hümeyra
yetmedimi çektiğin cefa
yakmadimi kalbini serkeş kurşunlar
yüreğimi dağlıyorken ağlamaların
gitmesin ne olur beyaz ellerin
gitmesin buğulu mahmur gözlerin
bir nefes uyuyayım dizlerinde..
5.0
100% (3)
Cevap Yaz