0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
724
Okunma
ah melankoli
gece diktiğim yaralarımın
tuzlu denizlere akan cerâhati
kamçı kamçı ızdırabıma
ağlayan kül rengi melekler
kanatlarının altında katlanmış ömür
tutanakları
akrep başlı adamların yalayıp yuttuğu
zaman dilimleri
köklenmiş ağaçlara asılı kalmış kuş tüyleri
avazın ayazı, soğuğun mor dudağı
nefesinde kan kokan kadınlığımın kurt yanı.
açın camları soluduğum nefes karışsın
bebek kokulu kentlere
üstüme gelmesin ne gök ne arş.. dağılın!
süt emdiğim gün kadar ben bebek sayılırım...
5.0
100% (2)