Es kaza hicrana siftah eylesek
Yanıp yakılmadık, öz bırakmayız
Gark olsak ummana, derya boylasak
Şom ağızlılara, söz bırakmayız

Felek hançerini, vursa yüreğe
Hüzün hünerini, sarsa yüreğe
Hasret tortusunu, karsa yüreğe
Polyanna’dan kötü, yüz bırakmayız

Debelenip dursak illet içinde
Bırakmayız canı zillet içinde
Yetmiş iki buçuk millet içinde
Kötü söylenecek, iz bırakmayız

Sözümüz senettir, zırvamız yoktur
Gönül dergâhında, zirvemiz tektir
İnsan evladına, pervamız çoktur
Sapısiliklere, toz bırakmayız

Harcarız bir ömrü, sevda yoluna
Özenle dalarız, hülya seline
Değişmeyiz asla, böyle biline
Bahar vermeyene, yaz bırakmayız

Kaleden sağlamız, yıkılmaz dağız
Kar, tipi, borana yenilmez deviz
Bulunmaz biz gibi bir çetin ceviz
Ala kargalara, koz bırakmayız

Muhabbet görmesek, gözü eladan
Bir haber gelmezse, deli beladan
Paylansa ruhumuz, türlü çileden
Nihavent çalacak, saz bırakmayız

Sürmeli olmayan bulamaz bonkör
Delibal sevgide nemasız banker
Nan verdiklerimiz çıkarsa nankör
El içine çıkar poz bırakmayız

Celil ÇINKIR - DELİBAL