Tüm sokaklar yalnız bu gece
Ortalık toz duman
Penceremde yalpalanıyor
Patlayan isyan
Gökyüzünde parıldıyor
Aşka düşen közler
Yanıyor sevgiye cephe almış
Korkusuz düşler
Umut damlıyor bulutlardan
Süzülüyor yapraklar kaldırımlarda
Tüm şebekeler taşıyor
Aşk’a bağlanmış taşların arasında
Sağ dönsem zalim
Sola dönsem katil
Düz gitsem çıkmaz bir hayat
Geri gitsem uçsuz bucaksız bir yazgı
uşaklar ellerinde teneke
Vuruyorlar zalimleri yerden yere
Umut çalıyorlar
Kapkara gönüllere
Veletler perde çekmişler
Köşe başındaki sokağa
Oyun oynatıyorlar
Yalnız kalmış taşlara
sıcacık gülüşlere
Boğulmuş yalnız kalan tarizler
Vicdansızlığa kafa tutmuş
Yaşları küçük kalpleri sevgi dolu
Aşk’a el uzatan büyük olmaya devrim yaratan
Gözleri kara çocuklar



Oysa Sandığı açtığımda
Sana dair ne varsa hepsi yerindeydi
Keşke !!!
Aklımda yerinde kalabilseydi ...

Emre ATUN